To koniec...

Wyszedł...
I pozostało po nim tylko puste wspomnienie...
Pusta rzeczywistość...
Złość na siebie...
Za wiele słów...

Ale przecież wyszedł,
Bo nie chciał rozmawiać..
Zostawił mnie samą...
Tylko pamiętam jak trzasnęły drzwi...
Ale dlaczego?
Czy rozmowa mi się nie należała?
Może nie mam prawa oczekiwać uczciwości?

Gdy zrozumiałam, że mam prawo,
Pokazałeś, że się mylę...
A mówiłeś: „Zaufaj mi.”

autor

Magrates

Dodano: 2006-08-23 10:29:06

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie