To takie proste...
Zapytaj strumienia,
gdzie tak pędzi,
czemu tak skacze i się burzy...
zapytaj ogrodu
cóż takiego jest
w kolorze i zapachu róży...
zapytaj też świtu,
czym dla niego
jest chłód rannej rosy
i zapytaj wiatru
o czym myśli,
kiedy głaszcze kłosy,
a potem...idź do Niej,
do tej, której serce
bije wciąż dla ciebie
i... o nic nie pytaj
tylko mocno
przytul ja do siebie...
autor
agu$ka
Dodano: 2007-01-28 11:01:52
Ten wiersz przeczytano 462 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.