TO TYLKO KWIAT JARZĘBINY..

Na słonecznym polu wśród milionów kwiatów,
Nasturcji, bratków, stokrotek, polnych maków
w oddali, na uboczu rósł samotny, jedyny
Kwiat jarzębiny

Wszystkie kwiaty cieszyły się na wiosnę,
Gdy słońce pozwalało im żyć,
Przeżywały chwile radosne,
Gdy tylko mogły w słońcu być

On pragnął czego innego,
Słońce nie było jego celem,
Pragnął uniesień, wzlotów
to było jego sterem...

Przechodząca obok dziewczyna
Przy nim się zatrzymała,
Załzawionymi oczami na niego spojrzała.
Zrozumiał, co mu przekazała
-cały żal, który w sobie miała

Zrozumiał ją..
I poczuł dziwne uczucie,
By być jej potrzebnym
I pomóc w utrapieniu,
By spojrzeniem jednym
Ulżyć jej w cierpieniu..

Dziewczyna wypłakała
Cały żal i załamanie
Wstała i bez słowa odeszła,
Zostawiając swe łzy wylane,
Nie odwróciła się,
Nie zawróciła,
Poszła.. i nigdy nie wróciła

Choć ją zrozumiał
I poczuł dziwne uczucie,
Jedyne co otrzymał
To bolące ukłucie

Był tylko kwiatem......

autor

Madeli

Napisany: 2007-05-29 Dodano: 2007-05-29 23:11:41

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie