Trumna

Smutna nuta pogrzebowej melodii,
Słony smak gorzkich łez,
Przewierca się przez mahoniowe drewno,
Dotyka sinej skóry,

Święta ziemia ze świeżo wykopanego dołu,
Jej smutna woń żegna odchodzących,
Znak krzyża na piersi,
Stuk łopat, podnoszących piach,

Głośny krzyk łkania,
Pytanie wciąż, dlaczego?
Już nie wróci zmarłemu życia,
Wyraża jedynie szacunek,
Dzieci w wózeczku nic nie rozumieją,
Na nich też przyjdzie pora,

Kolejne pożegnanie, nic nowego,
Poczucie wykonanego obowiązku,
Czas powrotu,
Tylko trumna zostaje,
Wraz z rozkładającym się ciałem,
Wyłowionym z rzeki.

autor

Korneliusz Zych

Dodano: 2005-06-02 18:06:20

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie