Milczenie

Już dawno straciłem nad sobą kontrolę,
Tylko resztkami sił pozwalam stłamsić gniew,
Wewnątrz mnie, Kiedyś się z tobą przyjaźniłem,
A teraz?
Cholera, jak ja cię nienawidzę,
Mam ochotę pociąć cię żyletką,
Przez ciebie jest mi zimno,
Zimno od gniewu, mój ból jest wyrzucony,
Daleko, wyzbyłem się go,
Jestem po prostu sfrustrowany, dlatego się nie odzywam,
Zniszczyłeś moje ego, czemu,
Mnie ograniczyłeś? Co ci to dało?
Teraz zależysz ode mnie, jak,
Uznam, że nie masz już prawa żyć, to
Będę patrzył jak twoja krew kapie na dno,
Jeśli choć otworzysz usta,
Obiecuję, klnę się na Boga, że to przerwę,
Powiedziałem, Zamknij się!
Nie, dosyć!
Nie mogę już tego znieść! Po prostu nie wytrzymam!
Nie zapanuję już nad złością!
Sam tego chciałeś.

Strumień gorącej wody z prysznica zmyje krew,
Pozostawiając czerwone zacieki na powierzchni wanny.
Tylko nic nikomu nie mów,
Ciiii...

autor

Korneliusz Zych

Dodano: 2005-06-03 18:57:51

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie