Trwoga
Dzisiaj mocno stoisz
od Boga wyżej sięgasz
bliźnich uczucia doisz
złudna potęga.
Na skraju staniesz czasu
za horyzontem próżnia
kto stronił od Parnasu
to w duszy zgasła kuźnia.
Legniesz w wieczności łoże
wyczujesz fałd posłanie
zlituj się dobry Boże
przecież Ty jesteś Panie.
autor
globus
Dodano: 2013-09-05 00:26:29
Ten wiersz przeczytano 1504 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Dobra refleksja...
a rymowany kometarz...:)))
Dobry przekaz warty uwagi. Miło było przeczytać.
Pozdrawiam:)
Podoba mi się. Refleksja oparta na wierze. Pozdrawiam
.Dobrej nocy.
A tam wszyscy jednakowi i malutcy tacy. Pozdrawiam.
Refleksyjnie, potęga rzeczywiście bywa złudna...
Bardzo piękny wiersz! Pozdrawiam:)
Każesz zastanowić się i ciekawie napisałeś.
Pozdrawiam.:)
jak trwoga to do Boga...
A taka ludzka natura-słaba.
Pozdrawiam:)
Dobrze prawisz, podoba sie:)
mądry prawdziwy wiersz pozdrawiam
Tu widać, jaki człowiek jest zmienny i jak igra z
wiarą, a może to za horyzontem zobaczyli u kresu. Daje
do myślenia. Pozdrawiam :)
I tak większość to chodzi do Kościoła "tak na wszelki
wypadek", zaklepując sobie życie wieczne he he
Pozdrawiam serdecznie:)
Dobrze mówisz globusie.
tak jak mówi przysłowie... "jak trwoga to do Boga "
bardzo dobry wiersz
pozdrawiam:-))))