Tulę Cię pod powiekami
Andrzejowi
Nie ma cię i nie ma.
- Co tak długo? -
pytałam, gdy długo
nie wracałeś z zakupów.
Większość czasu
spędzaliśmy wspólnie
i do końca byliśmy razem.
Tylko ostatniej chwili nie ma.
Tulę Cię pod powiekami,
by uchronić Twoją twarz
przez odpłynięciem w mgłę
zapomnienia.
autor
pani Mija
Dodano: 2023-09-07 00:36:21
Ten wiersz przeczytano 230 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dziekuję za pozdrowienia i słowa o tym, co napisałam
Pięknie i wzruszająco...
"Tulę Cię pod powiekami,
by uchronić Twoją twarz
przez odpłynięciem w mgłę
zapomnienia."
Pozdrawiam Mijo :)
pięknie ujęta wielka miłość sięgająca poza wieczność.