Tuż tuż
już czuć
Idzie do niego porą przejrzystą,
zanurza myśli w nurty z chwil czystych.
Pachną kroplami traw o poranku,
kwiatem, co daje zapach na znak. Tuż
przed nią się wije droga zdziwiona.
Siebie pytając: czyżby to ona?
Podąża tropem wielce odważnie,
oddycha wonią, którą by każda
chciała choć poczuć w ten raz, jedyny.
Lecz teraz dane jest dla dziewczyny,
co ma warkocze z pszenicznych łanów.
Idzie do lata,
w świat zakochania.
Komentarze (15)
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za miłe
odwiedziny i słowa pod wierszem...:) Po trzech
pierszych Waszych komentarzach naniosłam w nim małe
poprawki, aby bardziej sprecyzować przekaz:)
Pozdrawiam Was cieplutko i życzę miłego, pogodnego
świątecznego dnia:)
z podobaniem na TAK
Pięknie!
Pozdrawiam serdecznie.
Ta miłość niesamowita.
Zawsze zachwyca.
Magicznie!
" Idzie do lata,
w świat zakochania."
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie, jak piosenka. Milutko pozdrawiam.
Do zakochania zawsze warto iść, msz.
Pozdrawiam, z podobaniem :)
Z podobaniem przeczytałem rozmarzone wersy, ze świetną
puenta, pozdrawiam ciepło.
Ciepłe rozmarzenie jak w piosence.
Pozdrawiam serdecznie
Magiczny wiersz :) Pozdrawiam serdecznie :)
Fantastyczny wiersz,
wow!
pozdrawiam serdecznie:)
Świetny wiersz...do lata, do lata piechotą będę
szła...:)
Pozdrawiam Rozalijko :)
Zgadzam się z treścią wiersza. Pozdrawiam cieplutko,
dobrej nocki:)
Obrazowo, nietuzinkowo.
O czymś podobnym to ja nawet nigdy nie pomyślałam...
Aż mną telepie teraz zielona zazdrość ;-)))
Serdecznie :)))