(...Twe łzy jak nektar osłodzą...
Słońce...
Pali morze mych uczuć
Nie miejąc serca jak TY...
Tylko że słońce kiedyś przestaje...
Noc przynosi ukojenie...
Twa trumna...
będzie radować me serce
Twa krew...
ukoi moje rany
Twe łzy...
Jak nektar osłodzą mi życie
Twe przeprosiny nic nie będą warte już
nigdy
Dla nikogo
A na pewno dla mnie
A ty będziesz rozżalony
Prosił o przebaczenie...
A ja szczęśliwa będę się od ciebie
oddalała
Z chęcią do życia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.