Twój wdzięk słynie

„Twój wdzięk słynie”.
20.02.2015r. piątek 11:31:00

Twój wdzięk słynie,
Po całej zakochanych krainie.
A, tam w gąszczu,
Usiadł chrabąszcz przy chrząszczu,
Bo zbiorowa praca
Zawsze opłaca.
A pewien ktoś,
Co przebiega gaje
Za to wynagrodzenie dostaje,
Bo on opiekuje się
Najlepiej jak tylko potrafi,
A ten, kto za jego śladem trafi
Ten szczęśliwy,
Ten spełniony.

Twój wdzięk słynie,
Bo takie są czasy,
Że zabrudzone wokół lasy
Czekają, aż przyjdą obcasy
I zrobią coś z serca, a nie dla ksy.
Znów zatrzymała się jakaś fura,
Znów ulotne hura,
Bo naga współpasażerka
I nie będzie piknikowa wyżerka,
Lecz rozpalona fajerka.

Twój wdzięk słynie,
Ale czy chcesz by wciąż tak było?;
Ty piękna kraino,
Przecież całe życie może być znakomicie.
Tylko ktoś musi w końcu tu posprzątać,
Bo wesoło
I tymczasowo
Nie wystarczy,
Gdy nam ktoś prawdziwe szczęście dostarczy.
I po co przepłacać,
Gdy można szczerze kochać?

autor

AMOR1988

Napisany: 2015-02-20 Dodano: 2015-02-25 12:48:07

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie