Twoja strata

dla P.

I runęło sklepienie.
Milonem szklanych odłamków
echo zapłakało.
Tyle razy prosiłam...
a ty rzucałeś w nie kamyczkami.
Powstawały tylko rysy.
Ty byłeś pewien,
że nic się nie stanie.
Cóż...szkło raczej kruche bywa
więc konstrukcja się załamała.
Przepraszam mówisz i oczekujesz,
że wszystko będzie po staremu.
To niemożliwe
Wiatr rozhulał się
tutaj już na dobre
lśniące kryształki porywając do tańca...
Jakże je teraz pozbierasz
by odbudować to co popsułeś?
Miliony odłamków roztańczonych na wietrze...
Nie, to się nie uda

autor

maya7616

Napisany: 2013-10-30 Dodano: 2013-10-30 15:07:31

Ten wiersz przeczytano 1016 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie