Twoje oczy
Twoje oczy jak bladoniebieskie
płomienie,
Roztaczają ciepłą aurę spojrzenia.
Twoje oczy jak księga życia,
Z nich czytać można wspomienia.
Twoje oczy jak ocean
Powiewem rzęs lekko przysłonięte.
Twoje oczy jak odbicie serca,
Zawsze ufne, wiecznie niedomknięte...
Komentarze (6)
Ludzie, czy wy wiecie o co chodzi w poezji? Tego się
nie pisze wg reguł, nie można mówić: lepiej będzie
tak. Poezja jest strumieniem słów twórcy i tylko jego.
Nie można tak w to ingerować, bo to zamach na twórczą
niezależność.
Jestem pod wrażeniem, rzadko komentuję, tym razem się
skuszę. Plus ode mnie. I pozdrowienia
dobry debiut, tak młodej jeszcze osoby...
Cudne oczy, w których każdy chciałby zatracić się.
Jednym spojrzeniem rozkochują :)
a może lekka sugestia. przeczytaj i zastanów się, czy
z tego, co napiszę nie wynika to, co chciałaś
przekazać. sam tytuł może być początkiem wiersza./
TWOJE OCZY
bladoniebieskim płomieniem,
roztaczają ciepłą aurę spojrzenia.
jak z księgi życia można czytać wspomienia. oceanem,
powiewem rzęs lekko przysłonięte. odbiciem serca,
zawsze ufne, wiecznie niedomknięte.
pozdrawiam ciepło. :) a plus dla zachęty, ale rozważ
propozycję ;)
voytek.79 ubiegł mnie w komentarzu ale zgadzam się z
nim w 100%. Po przeczytaniu Twojego wiersza
zapamiętuję z niego tylko "Twoje oczy jak...".
jako debiutantce ten wiersz Ci "uchodzi" postaraj sie
jednak na przyszłość dac tym oczom tak niesamowity
wyraz że az wszystkim dech zaprze. metafory w stylu
"twoje oczy są jak księga życia / z nich czytać można
wspomnienia" są bardzo mocno zgrane wielokroytnie
powielane i przez to tez nieatrakcyjne dla czytelnika.
gdyby tak np. "z twoich oczu wypadają słowa,
wspomnienia dawnych dni" - albo cos w tym stylu. w
poezji warto szukać. dziś plus za ciepły klimat i na
zachętę... i pisz, i rozwijaj swój warsztat -
pozdrawiam serdecznie :)