twórczość
Białoszewski w lingwistyce
się
upaja
Miłosz jest klasycznym
wiersza
piewcą
Lechoń awangardy nie uznaje
Pan Słonimski sensu słowa
został
siewcą
Prozaicy i lirycy
Wszyscy pióra znają smak
Nikt się z czasem tu nie liczy
Każdy z czasem za pan brat
Też bym chciała
Z Jasnorzewską wykuć dzwony
By móc strofą
Na mszę ludzką wołać Was
Teraz nic już nie wymyślę
Nic co z głowy
Choć dopiero
Mam dwadzieścia lat
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.