Tyle zła w dziecięcych sercach...

Delikatna dziecięca buzia
z szyderczym, złośliwym uśmiechem,
gdy cios zadaje okrutny,
upaja się bólem i grzechem.
Zło sieje pustkę, zniszczenie,
zagląda w niewinne serduszka.
Jak świat uchronić od zguby...
Jak zamknąć Pandory puszkę...

Jestem przerażona tym co potrafią zrobić dzieci i młodzież, tym co ostatnio słychać w TV i radiu...Coraz bardziej boję się o własne dzieci...

autor

Jolcia

Napisany: 2006-11-02 Dodano: 2006-11-02 13:16:29

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie