I tylko ciemność nam zostanie
Chwała Ukrainie
Czemu zezwalać na to mamy,
gdy słońce gaśnie mrokiem nocy.
Przecież marzenia swe kochamy,
a znikąd żadnej już pomocy.
Czemu niewola coraz bliżej,
kajdany ranią tępym dźwiękiem.
Bo ktoś nam każe leżeć krzyżem,
i strach się miesza z trwogi lękiem.
Czemu łza z oczu już nie płynie,
ból nie pozwala nawet krzyczeć.
Nadzieja jest, choć wkrótce zginie,
martwym się stanie wnet oblicze.
Czemu bezsilność nas otacza,
są to pytania w pył rzucane.
Zbrodni się nigdy nie wybacza,
ciężko krwawiącą leczyć ranę.
Lecz może warto wciąż, bez końca,
powtarzać światu to pytanie.
Bo nie ujrzymy więcej słońca,
i tylko ciemność nam zostanie…
autor
Grand
Dodano: 2022-03-17 09:42:57
Ten wiersz przeczytano 517 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Historia lubi się powtarzać, oby tym razem, to tylko
czarnowidztwo,
Pozdrawiam ciepło Halina
Już obawa, niepokój zasnuły smutkiem i nasze życie,
pozdrawiam serdecznie:)
Najgorsza w tym wszystkim jest bezsilność...
Pozdrawiam.
Straszne czasy, ale wiersz super z dobrym przesłaniem
Pozdrawiam :)
straszne czasy.