Tylko dla Ciebie

Dla Światełka - od ciemności

Nie jestem Ciebie godzien
Żono… Przyjaciółko… Kochanie
I choć pragnę być tym lepszym ...
Daremne to staranie
Myślę, o czym mamy rozmawiać
I jak zmusić byś marzyła
A to już na początku spalone…
Nie w zmuszaniu siła
Wciąż kradnę twe uciechy
Raniąc to, co piękne
Zamiast przytulić najmocniej
Trzymając ukochaną rękę
No i być razem
Nie utopiwszy czasu
Okryć Cię pościelą
Nakrapianą złotem
Uszytą z atłasu
I nauczyć się kochać
Albo kochać, a wiedzieć, że się kocha
I nigdy nie usłyszeć
nawet przez chwilkę....
Jak ma Żonka szlocha.

autor

Przemysław Wojno

Napisany: 2003-04-18 Dodano: 2006-11-02 16:57:25

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie