Tylko on
Kim jest on?
Najwspanialszym darem
Wielką, nieodgadnioną tajemnicą
Kim jest on?
Mym druhem
Mym kompanem
Mym bohaterem
Mym lekarzem
Mym przyjacielem
Mym nauczycielem
Jaki jest on?
Pełen uroku
Nie mogę oderwać od niego wzroku
Pełen troski i zrozumienia
Moje smutki w radości odmienia
Kimże jestem ja bez niego?
Samotnym w tłumie, czekam na niego
Głuchym, wysłuchuję najcichszy jego
szept
Ślepym, wypatruję skrawka jego cienia
Zagubionym, szukam tylko jego
Chorym, on jest mym lekarstwem
Rozdartym, on jest częścią mej duszy
Nieszczęśliwym, on jest mą radością
Martwym, jemu oddałem swe serce
Nikim, tylko przy nim jestem sobą
Dlaczego on?
W jego grzywę wpleciona ma euforia
W jego kopytach iskry mych marzeń
Na jego grzbiecie leży nasza wolność
Ja?
On jest mym zwierciadłem
On?
ON jest mą miłośćią
elperso
Komentarze (8)
Akurat w tym wypadku Amorem jest koń :)
A chodzi o Amora? Ciekawy wiersz, podoba mi sie...
zielonogórzanin, oj ugodził jakieś 10 lat temu :)
Dziękuję za miłe słowa :)
Dziękuję krzemanko za podpowiedź, akurat w tym miejscu
coś mi nie pasowało i już zmienione :) a co do
powtórzeń i słowa "mym" zostało użyte to celowo, gdyż
chciałam dosadnie podkreślić iż jest to tylko moje
odczucie i jest tylko taki wobec mnie :) ale dziękuję
za radę
Fiu, fiu, chyba Amor ugodził strzałą.
Świetny wiersz☺
Życiowo wyrażony stan zakochania. Posłuchaj rad Marii
a z pewnością przekaz będzie warsztatowo lepszy.
Ogólnie mnie się podoba:)
Pozdrawiam i życzę dużo miłości:)
jak dla mnie za dużo - mym, mą, mej...
a początek z "Mym" można okroić bez problemu, dalej
poszukać zamienników
Ładnie i jaki jest koń (Pegaz?) każdy widzi:)
Czy nie powinno być "wypatruję skrawka"
zamiast "wypatruję skrawek"?
Miłego dnia.