I TYLKO TYLE...

I kochać Ciebie nikt mi nie zabroni..piękny wiersz:))

I raz nie (u)słuchać, co mówi sumienie.
Tu zbędne jest (u), ale lepiej (chyba) by zabrzmiało:

I raz nie słyszeć, co mówi sumienie.

Miłego :)

Spojrzałam na tekst krzyczący wielkimi literami i mur
liter I
i, w pierwszym momencie, chciałam się wycofać.
Potem pomyślałam – uporządkuj i sprawdź czy czasami
autor(ka) nie posłużył(a) się anaforą. Intuicja mnie
nie zawiodła.
Przeczytaj(cie), proszę, wiersz po niewielkim
wygładzeniu rytmu i (pobieżnym) skorygowaniu
interpunkcji.

I tylko tyle

I tylko lekki, chłodny wiatru powiew,
i tylko cicho smutno brzmiące słowa,
i tylko tyle mogę mieć dla siebie?
I to już wszystko? Nie. Tylko połowa!

I jeszcze mogę stanąć w blasku słońca,
wsłuchać się mocno w wymowne milczenie,
I patrzeć, patrzeć i nie widzieć końca,
I raz nie (u)słuchać, co mówi sumienie.

I jeszcze mogę patrzeć w oczy Twoje,
I twą, przez chwilę, dłoń mieć w swojej dłoni,
I tylko tyle mogę mieć dla siebie?
I kochać ciebie nikt mi nie zabroni!

Mnie się bardzo podoba :)
Pozdrawiam. Miłego :)

..I TYLKO TYLE MOGĘ MIEĆ DLA SIEBIE?...
możesz wiele więcej mieć...uwierz w swoje
możliwości...ciekawy wiersz...Pozdrawiam :)

Duże litery obrazują krzyk gdybyś zmniejszył to piękny
wiersz będzie można wyszeptać