O tym jak niewielu poetów ale...

Tytuł w wersji nie skróconej: Wiersz o tym jak niewielu prawdziwych poetów ale ładnie to brzmi

Napisałem dzisiaj wiersz
O miłości rzecz to jasna
Twórczość może nie wesoła
Ale to za to moja własna

Tą miłością na 3 kartkach
Rozkoszować się samemu?
Ale jakże swoją miłość
Pokazywać tak obcemu?

Może nazwą romantykiem
Żony płaczące za męzami
A za tomik kupię sobie
Opla z alufelgami

Wizytówkę każę zrobić
Na początku będzie czysta
Wykaligrafuję sobie
Marian Z. felietonista

Dodam jeszcze obywatel
Polski, żeby każdy wiedział
Gdzie po Wadowicach wstąpić
Jeśli będzie kraj odwiedzał

Nie każdego to obchodzi
Co do Hanki przecież czuję
Ale za to pan poeta
Ładnie z CV się rymuje.

autor

Głos z szafy

Dodano: 2005-09-01 13:59:47

Ten wiersz przeczytano 872 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie