***

Mocne

niesamowita miłość bez granic :-)

jak kochamy to chcemy chronić,nawet nie jest to
szlachetne tylko...normalne,tak być powinno:)

Dobry wiersz, pełen miłości. Działa na wyobraźnię.
Pozdrawiam:)

gdy gwoździe już wbiją w deski
surowej sosny ściętej ubiegłej wiosny
gdy słońca promień ostatni
rozświetli drogę
kochające strzępy mojej duszy
niesione wiatrem popłyną do Ciebie
spłyną kojąc rany
będą chronić


Zatrzymało mnie w Twoim wierszu kilka wyrażeń. Sosna
ścięta ubiegłej wiosny, strzepy duszy - bardzo dobre.
Pozwoliłam sobie pokazać swój punkt widzenia, tak
sobie czytam:)

Wiesz, bez tych dopowiedzeń o sercu, ziemi, i ciosach
oraz bez tych dokładnych rymów wiersz każe myśleć, a
to wazne. I tak wszystko jest czytelne:)

Oczywiście to tylko i wyłącznie mój subiektywny
odbiór.
Ogólnie ten tekst ma chyba potencjał na dobry wiersz.

Dzięki demona , smutne są z zupełnie innego powodu,
śmierć w tym przypadku to żadna przeszkoda..

To bardzo ciepłe słowa zapewniające o miłości poza
grobową deskę, chociaż w smutnej otoczce, a może
właśnie dlatego... Serdeczności.