(*)
pamięci tych, którzy zawsze żyli blisko nieba
życie
to może tylko
przebudzenie
wieczność jest przecież
w długim śnie zaklęta
wszystko jest chwilą
mgnieniem oka
drgnieniem
przebłyskiem światła
i fragmentem ciepła
a my
tęsknimy
w popękanej ciszy
proszę o nieoddawanie głosów
Komentarze (31)
Tak. Nasze życie to tylko błysk w ogromie wiecznego
światła. Podobno w górach, na szczytach jest się
duchowo bliżej nieba.
(*)
Znakomity wiersz.
Przeczytałam w zadumie.
"a my
tęsknimy
w popękanej ciszy"
To szczególnie mi się podoba; a całość jest
porównaniem dwóch światów...
Wedle życzenia autora, głos zostawiam w sercu. Jest to
ładna treść!
Pozdrowienia dla autora
(*)
Długo dziś rozmyślałam przed tym Wierszem; jak zawsze
u Ciebie - przenosi w najgłębszy wymiar refleksji.
Piękny hołd dla tych, dla których bezgraniczność pasji
okazała się granicą życia, gdy zdobywali swój
najwyższy szczyt. Pozdrawiam ciepło, Jurku.
Dobry, przyłączam się!!
Szacun!!
(*)
Piękny, poruszający.
Magia,
pozdrawiam w ciszy.
Piękny.
świetne
"tęsknimy w popękanej ciszy"
Pozdrawiam ciepło
Może tak właśnie jest...pozdrawiam:)
Uszanują prośbę poety ale cieplutko pozdrawiam.
Piękny...
(*)
niezwykły wiersz. Przemawia.