(*)
pamięci tych, którzy zawsze żyli blisko nieba
życie
to może tylko
przebudzenie
wieczność jest przecież
w długim śnie zaklęta
wszystko jest chwilą
mgnieniem oka
drgnieniem
przebłyskiem światła
i fragmentem ciepła
a my
tęsknimy
w popękanej ciszy
proszę o nieoddawanie głosów
Komentarze (31)
To prawda, że tak jest z tą popękaną ciszą, już miałam
się wylogować, ale zobaczyłam Twój piękny wiersz
Jurku.
Z pewnością wart głosu, ale szanuję Twoją prośbę.
Pozdrawiam świątecznie, w zadumie.