***
Na łące cicho i pusto
snują się nasze cienie
i kołysane wiatrem kwiaty
Dłonie chwytają ostatnie
promienie szeptu
uleciał gdzieś...w zaświaty...
Czułością odwzajemniam uśmiech
pieszczotą...
...pamiętasz?
jak niegdyś przed laty...
autor
Mariell
Dodano: 2024-01-06 00:28:34
Ten wiersz przeczytano 523 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Witaj, nie wiem czy dotarła do Ciebie informacja, że z
dniem 15 marca 2024 nasz portal poetycki
wiersze.kobieta.pl ma być skasowany z całą jego
zawartością. Jeśli chcesz skopiować swoje wiersze, to
lepiej zrób to przed 15-tym marca.
Cała społeczność bejowa zbiera się u Patryka (amaroka)
i popiera wniosek walki o nasz wspólny dom, każdy
podsuwa własne pomysły, co można zrobić, żeby
właściciele portalu zmienili zdanie. Reprezentuje nas
oczywiście cenzor Pan Jan i to on prowadzi rozmowy na
wyższym szczeblu.
Zostawiam Ci link do ostatniej publikacji amaroka, tam
są wszystkie nasze komentarze, warto by było abyś jako
użytkownik Beja wypowiedział/a się w tej sprawie jako,
że tworzymy razem watahę, która tak łatwo się nie
poddaje.
https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/konsultacje-spolecz
ne-sprawie-beja-591448
Uroczo, pozdrawiam serdecznie.
https://www.youtube.com/watch?v=lGCP8nzRMcM
Z podobaniem melancholii,
czarno białej łąki...
pozdrawiam serdecznie:)
Piękny klimacik.
Pięknie.
Pozdrawiam :)
Urocze wspomnieniowe rozmarzenie...
Pozdrawiam
Klimatycznie i nastrojowo snują się Twoje wspominki,
gdy wiatr kołysząc z nienaganną subtelnością unosi nas
w zaświaty poezji.
Niech się darzy na cały nowy rok. Arek :):)
dobrze tak móc być razem n łące...
Pamiętać się chce tylko chwile dobre- oby tych jak
najwięcej.