Uczłowieczony Anioł
Delikatnie dotykam dłonią
w subtelnym palców tańcu
uczłowieczonego Aniola
przejmując jego pragnienia
...jakże ludzkie...
Dotykam ożywionych ust
scalając moją kobiecą postać
z makowym kwiatem pocałunku
otulając sobą by wiedział,
że słucham jego serca...
autor
otucha
Dodano: 2008-11-06 08:17:14
Ten wiersz przeczytano 678 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
pięknie, delikatnie i z wielkim uczuciem o tym
uczłowieczonym Aniele...
Na pewno wie,ze sluchasz jego serca...
Ciekawy wiersz, z pomysłem. Proponuję jednak małą
zmianę w drugiej strofie - napisałabym "scalając moją
kobiecość", dopisz "i" w dedykacji.
Anioł miłości na to zasługuje. Pięknie o tym
napisałaś.
to znaczy ze nigdy nie bede aniolem:)
plus+
Jakże slowa ludzkie,
jakże anielskie uczucie..
Super.
Dziękuję za wzruszenie
Na TAK + oczywisćie
otulając sobą by wiedział,
że słucham jego serca...
-przepiękny,subtelny..ech...Ty wiesz czemu mi isę
podoba:)
Jak tak dalej pójdzie sprowadzisz Anioła na manowce.
:) Chociaż... pewnie Anioły chciałyby takiego
uczłowieczenia jak chol... :)
wierszy o aniołach było już wiele twój jest oryginalny
Pozdrawiam
Tyle już wierszy o aniołacz czytałam,ale ten jest
specyficzny - i ta inność go wyróżnia :) Bardzo ciepły
, niebiańsko-ziemski klimat:)