Uczucia jak rosa
Chodzą koło siebie,
Nie pamiętając siebie,
Uczucia zniknęły jak poranna rosa,
Czasem, któreś o kimś wspomni,
Krótkie "hej", mijając siebie,
Myślą, że się nie znają,
Nie pamiętają.
Cały świat dla nich dawno znikł,
Białe róże, letnie burze,
Brak wspomnień, choć są tak bardzo
potrzebne.
Komentarze (5)
A one są- te wspomnienia.
Tu gumka myszka nie działa.
Sztuką jest wybaczanie.
...zdarza się też, że uczucie którego nie chcemy, samo
odejść nie chce i trwa przy nas mimo naszej niechęci.
Nie wysycha, a wręcz wzrasta przepełniając nasze serca
ponad miarę aż do bólu.
To prawdą jest,
ucucia jak rosa
wysychają i wcale to nie jest zależne od nas.
uczucie przychodzi i odchodzi, kiedy chce,
pozostawiajac w nas obojętność, może tylko
szacunek...do wspomnien...
Ciekawy wiersz i bardzo prawdziwy
w swoim, przekazie.
Pozdrawiam.)
kiedy chce i nawet
się tego nie spodziewając.
Smutna taka obojętność,
msz, a klimat wg. mnie wcale
nieobojętny, tylko refleksyjny.
Pozdrawiam wieczornie.
Bardzo wymownie o obojętności...
To prawda, że uczucia potrafią nagle zniknąć jak
poranna rosa...
Bardzo dobry wiersz!
Pozdrawiam serdecznie