UCZUCIOWY TITANIC
Dziś postanowiłam sobie,
że porządki wielkie zrobię,
że wyrzucę Cię z pamięci ,
niech ten zamysł cel uświęci
Skoro takie przyrzeczenie dałam,
wnet je w życie wprowadziłam,
ale skutek był wszak marny,
bo łez były ze dwie wanny
kilka dziur w serca poszyciu,
nie szczędziłeś ran w tym życiu
Teraz za to będę twarda,
jak lodowiec pozostanę,
Ten kto zechce mnie pokochać,
wnet się Titaniciem stanie…
Komentarze (1)
nie wiem czy pochwalić za chęć zmian, czy zganić za
stanowcze postanowienie zamrożenia serca ;) wiersz mi
się spodobał