Uczyniono mnie królową samotności.
Uczyniono mnie wolną
pośród krat, zakazów i sznurów
krępujących oniegdyś moje dłonie.
Uczyniono mnie bogatszą
pośród biedy, strachu i głodu.
Uczyniono mnie najnieszczęśliwszą
spośród wyzwolonych niewolnic miłości.
Uczyniono mnie królową
mojej samotności po Twoim odejściu.
Moja nienawiść do Ciebie sprawia, żę kocham Cię ponad życie, a moja miłość do Twojej osoby zbliża mnie do nienawiści życia.
autor
OlCiaSzek..^^
Dodano: 2007-06-03 18:12:31
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Piękny wiersz...pełen smutku i miłości zarazem