*ułuda*

to moje myśli....dzisiaj ........czy to zrobie?

Każdego ranka budziłem się ze świadomością
szczęścia wielkiego jakim mnie obdarzyła
a serce cichutko wtórowało melodie miłosną
co było ukojeniem mojego bólu egzystencji

zapalała ogień na firmamencie seledynu
bym kroczył drogami oświecony
nadzieje dała obdarzając zaufaniem
mnie niegodnego
składając dar z chwil cudownego uniesienia

podarowała mi swój skarb największy
jakim jest niewinność
to jest to co tak naprawdę
nigdy w życiu się nie spełnia
i nigdy nie powinno się zdarzyć ale miało miejsce

któż mógł przewidzieć
że pod tym z niewinności utkanej
wabiąc pięknem swojej konstrukcji
srebrzystością pokrytej woali
tak naprawdę pajęcza nić utkana co śmiertelną pułapką była

wabiony omotałem się nicią kleistą
trzepocąc skrzydłami naiwności
czy jest ratunek
rozterki palące mnie od wewnątrz sen z powiek znoszą
czy ja tu jestem za karę

zawsze gdy odkrywam się dla kobiety
ukazując moją naiwną naturę
słabowitości nadwrażliwej
otrzymuje cios piką chrystusową

matka moja zawsze wpajała we mnie uszanowanie godności kobiecej
bym uczciwy był dobry był jak w piosence Alien(TSA)
pewnie nigdy nie przypuszczała jak duży ból
i ile goryczy własny pierworodny otrzyma niosąc te przesłanie

to błąd genetyczny lub żart natury stworzył mnie
nie pasującego w tej układance
czy źle że kiedy ujrzałem piękno jej duszy
ułudą się stała i moim marzeniem

wierzyłem że jest brakującym zagubionym
puzelkiem tej mojej niepełnej konstrukcji
krępowany obawami co zrobić jak zapomnieć

czy mogę odciąć wspomnienia cudownych chwil

kładę na szali za i przeciw
lecz odpowiedzi nie ma
i chyba śmierć moja
jest ostatecznym rozwiązaniem

autor

*Matijas*

Napisany: 2007-03-11 Dodano: 2007-03-12 22:07:05

Ten wiersz przeczytano 595 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie