Umarłam

raczej pomiędzy życiem i śmiercią

Nigdy
jak teraz nie odczułam tak boleśnie bezpowrotności.
Utrata Matki jest trwałym uszczerbkiem
na zdrowiu.
Nic już nie załata tej straty.
Tak będę żyła z tą dziurą w duszy
aż i ja odejdę tam w tę pustkę,
w tę niewiadomą, w to nie pojęcie
i już żadna muzyka ni słowa nie dotrą
tylko niebyt niewysłowiony i cisza,
cisza która nie zadzwoni w uszach,
nie za szumi, której nie usłyszę.
Zgasnę, nie zostanie po mnie nawet kurz
i tylko kilka wierszy nie ważnych,
obrazów niedokończonych, myśli nikomu
do niczego,nic wielkiego,
może dwa gramy pamięci w tych,
którzy mnie przeżyją.


Tak było rano, a popołudnie otworzyło nowe perspektywy,
na pozostałych którzy zostali ze mną tu gdzie światła teraz płoną.
A więc to wy będziecie tą nicią łączącą mnie z życiem.

autor

morgana

Dodano: 2012-11-02 09:11:42

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie