upojeni
przypadkowo się poznali
zjednoczyli serca swe
milośc wielką wyznawali
upajając dusze dwie
niecodzienna miłośc trwa
oczy ich weselą się
te serduszka małe dwa
nierozdzielą się już nie
pozostaną już na wieki
upojone ciała dwa
zakochane niczym dzieci
niech uchronią się od zła
w sercach żar gorący jest
tak kochają bardzo się
jedno z drugim już po kres
już po wszystkie noce dnie
autor
kusicielek
Dodano: 2011-02-07 19:44:28
Ten wiersz przeczytano 1333 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Tak mi się to skojarzyło z wpisem do pamiętnika ;)
Bardzo ładny, wesoły, pełen miłości wiersz.
Pozdrawiam!
ładnie, ciepło i sympatycznie :-) (przez to, że użyto
tylko rymów prostych, wiersz sprawia wrażenie bardzo
prostolinijnego) pozdrawiam :-)
Mam nadzieję, że pozostaną w tym zakochaniu na zawsze.
Podoba mi się ta opowieść o miłości i miło było
przeczytać. Pozdrawiam:)
Ale optymista :) pozazdrościć...szczęścia
Wytrwałości w miłości! Pozdrawiam!
No tym razem nie kusisz, a opowiadasz o szczęściu, o
upojeniu; tak trochę stylem pamiętnikarskim, ale milo
się czyta.
drogi autorze ...jak widzisz śledzę ciebie ...pięknie
piszesz...coś sie musiało zmienić w życiu ....czuć to
w duszy wiersza...i niech ta miłośc będzie dla ciebie
najpiękniejsza...choć przyznam się szczerze
zazdroszczę wybrance ...masz piękną duszę
romantyka...pozdrawiam ciepło i to bardzo :)))))
Sliczny wiersz o wspanialej milosci na wieki.
do mlodych:jesli spotkala was niecodzienna milosc
podziekujcie niebiosom.
Bardzo ładnie,poetycko przedstawione uczucie
Bardzo mi się podoba :) Fajnie się go czyta i wogóle
;) pozdrawiam;)