urok porannej chwili
Poranna kawa paruje
z promieniem słońca się miesza
spokoju nastrój ją słodzi
w powietrzu uśmiechy wiesza…
Moc obowiązków i pracy
do Ciebie co dzień przemawia
a ja na chwileczkę małą
chciałabym poprzeszkadzać,
zgarnąć ciepło do myśli,
źródło rozperlić radości,
by urok porannej chwili
do zmroku w sercu Twym gościł.
autor
Maryla
Dodano: 2008-06-26 07:20:23
Ten wiersz przeczytano 871 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
przepiekny... u mnie w domu po przeczytaniu Twojego
wiersza zaczeły wirować uśmiechy.
zabrakło mi rymu w 2 zwrotce ,ale takie pewnie było
zamierzenie autorki i "poprzeszukać" nie bardzo wiem
czym to się je ( w słowniku poprawnej polszczyzny brak
takiego słowa)
Kawa z mleczkiem serdecznosci i domieszka usmiechu...
w sam raz na dzien dobry:) Uroczo jak zwykle
Jakże przyjemne zaproszenie na poranną kawę...Ile tu
dobrego serca i przyjażni do ludzi. Z pewnościa z
ukochanym takie ranne spotkanie, dodaje sił i dobrych
fluidów na cały dzień. Bardzo przyjemny , lekki
wiersz- szkoda że tylko trzy zwrotki...Takie piekne
wersety można czytac i czytać...
Z przyjemnością siadam wraz z Twoim bardzo dobrze
napisanym wierszem do porannej kawy... Zachęta, a
aromat zawieszony w powietrzu, aż kusi:)