Urwany film
Mgła w gałęziach, za plecami, skrapla się
pod powiekami
Wspomnieniem ożywającym na albumu
slajdzie
Na horyzoncie wraz ze słońcem krwawo
zachodzi po nich pamięć
Poszli, pojechali za daleko na pewno za
szybko
Przecież mieli być, mogli śnić, mogli żyć
….
Przeznaczenie czy głupota z nimi jechała ...
autor
Szczensciarz
Dodano: 2007-11-25 10:38:48
Ten wiersz przeczytano 465 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Nie wszyscy są winni, którzy pojechali za daleko. Ale
Ci co są sprawcami takiej zbyt dalekiej i
nieoczekiwanej podróży powinni ze sobą zawsze zabierać
rozum.
chyba taki los,przeznaczenie...zabrali
autostopowicza.śmierć.ładny wiersz
mgła skrapla sie we wspomnieniach pięknie bo łzy tylko
pozostaną gdy za szybko w życiu biegniesz Dobry
wiersz przestrogę niesie dla lubiących brawurę w
jeździe
Dziękuję za poprawienie humoru z rana :) dobrze
napisane +