Utracona nadzieja

Było coś dawno temu.
To coś nie pozwalało pokazać sie smutku memu.
Jednak to coś było dawno tak.
Jak postawiony stary przydrozny znak.
To coś radość się nazywało.
Jednak zmartwienie ją zamazało.
Czegóż więc szukać mam na tym świecie?
Może wy mi powiecie?
Czego sie dotknę to wszystko zepsuje.
Sama juz nie wiem po co czas ludzi marnuję.
Czyż nie lepiej by było zabić się gdzieś w lesie?
Moze chociaż ku diabłom uciesze.
Niechby zwierzęta moją postać rozszarpały.
A wichry na cztery strony świata ją rozwiały.
Żeby ślad po mnie zaginął.
A udręki stwarzane przezemnie ludziom wreszcie miną.

autor

liliana11

Napisany: 1992-01-04 Dodano: 2009-07-20 22:02:44

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie