Utrata miłości
Uczucie zwane miłością,
Nie znosi plugawej zdrady,
Co sieje ziarna zazdrości,
Na coraz to nowe pokłady.
Dbajmy o miłość prawdziwą,
Nie tarasujmy jej drogi,
By mogła wiecznie być żywa,
Gdy wejdzie w nasze progi.
Jeśli z rozpaczy zaginie,
Gnieciona wielkim ciężarem,
To nigdy już nie wypłynie,
Pierwotnie bijącym żarem.
Gdy rozpacz w sercu zagości,
Na zawsze zgaśnie uczucie,
Ten brak odrobiny czułości,
Objawi się w sercu kluciem.
Śmiertelnym stanem nie będzie,
Lecz dawny spokój naruszy,
Piętno odbije swe wszędzie,
Ślad trwały zostawi na duszy.
jarmolstan
Komentarze (15)
Piękny wiersz i przedstawiający rzeczywistość trzeba
być bardzo wrażliwym człowiekiem aby uczucia
przekazać w taki sposób brawo pozdrawiam
Utrata miłosci bardzo boli,ale nie należy poddawać
się.Dobry wiersz.Pozdrawiam.
tylko prawda w wierszu tym zawarta zostala;))
pozdrawiam(+)
troszkę tu jest częstochowy, ale w prawdzie tonie
każde słowo, dlatego dla poparcia niech tak zostanie i
niech się stanie.
Taki ślad zawsze zostaje na sercu - pozdrawiam
Miłość trzeba pielęgnować, wymaga podobnej dbałości
jak kwiaty.
Tak to już z miłością bywa...plus...
Z milosci nie mozna drwic i milosci nie wolno
ranic...Swietnie uwypuklone madre zasady milosci.
miłość trzeba pielęgnować i o nią dbać
Prawda-miłość trzeba pielęgnować .
Tak , czasami ślad zostaje do końca życia - pozdrawiam
ten ślad zawsze pozostanie na duszy, świetny wiersz
pozdrawiam +
Tego jestem pewna!-slad pozostawi na duszy!
czym byłby świat bez miłości...pustką...utrata
miłości...też pustka...
utrata miłości, to utrata wiary w człowieka. przykro
tak