vilanella dla piwonii

z tęsknoty przeoczyła kwitnienie piwonii
w ogóle zaniedbała kolorowość lata 
poddając się bezwiednie trwałej dysharmonii

co wdarła się z rozmachem nie pytając o nic
w codzienność. niebywałe dla jej mikroświata 
że całkiem zapomniała o kwiatach piwonii

zbyt często uciekając w obszary gdzie o nim
obsesyjnie myślała. pod ziemię się zapadł
ten co na zawsze przerwał trwanie w monotonii. 

już zaakceptowała że w ciszy powoli
przeminie niekochana. i na to pozwala
zatracając uważność. kwitnienie piwonii 

było kiedyś porządkiem. na życia busoli
było jej odniesieniem jak gwiazda polarna
oddana trwałym taktom pórrocznych symfonii

na koniec wiosny w pąków bordowej euforii
cyklicznie miłowała nabrzmiewanie lata. 
a teraz przeoczyła kwitnienie piwonii 
poddając się jak one niechybnej agonii

autor

Wanda Kosma

Napisany: 2022-07-01 Dodano: 2022-07-01 20:54:11

Ten wiersz przeczytano 2819 razy

Oddanych głosów: 74

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie