Wad już wystarczy
Mam wad zbyt dużo
że ich nie mieszczę.
Choć mi nie służą,
ciągle je pieszczę.
Wszystkie wymienię,
w namiastce zdania.
Choć je nie cenię,
zła to starania.
Mógłbym wymienić,
też w jednym rzędzie.
Będzie się plenić,
jak w zła obłędzie.
Muszę z tym walczyć,
cóż mi zostało.
Wad już wystarczy,
życie zostało.
Muszę podołać,
wyzwanie śpieszy.
Chcę się radować.
życiem nacieszyć.
Muszę zrozumieć,
mędrców przesłanie.
Człowiek brzmi dumnie,
nie zaniechanie…
autor
Grand
Dodano: 2022-03-13 08:48:26
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Dobre przesłanie w wierszu:)
Człowiek jest pełen wad, na którymi musi pracować...
Pozdrawiam ciepło Grandzik:)
Tadziu wady są piękne gdyż stanowią jak zalety naszą
osobowość. Jeśli chodzi o wiersz to fajny jest i
dobrze się go czytało. Uwagi? Są jakieś ale czy to
ważne? One są w cenie tylko wtedy gdy ktoś je ze
szczerym sercem a nie jako przejaw złośliwości
przyjmuje. Powiem tylko tyle że piszesz szybko gdyż
posiadasz leciutkie pióro, ale to widać. Postaraj się
jednak jeszcze potem przynajmniej dwa razy wszystko
przeczytać wtedy odnajdziesz szczególiki które
potrafią się skryć. Pozdrawiam z plusem:)))