Ward Jackson

Ward Jackson przebijał się
przez taflę niebieską,
chciał do nas z jedną strzelbą,
ktoś jednak krzyknął zawracaj i wrócił.

Kotwicę smutny
w porcie dalekim do wody wrzucił,
wsłuchany w nasz płacz,
ponownie już nie wyruszył.

Na Litwie słychać było
„wieszaciela” pieśni straszne,
ciałem wiatr kołysał
na szubienicznym maszcie,
a wolność jakby
Cheruba skrzydłem okryta,
tylko z dala, jak gwiazdy
tych gasnących liczyła.

Branką opętane młode, polskie ręce,
karmione „bukwami”,
skuwane Syberii śniegiem,
twardniały wsłuchane w pieśni o chlebie,
twardniały gryzione cudzym odzewem.

I na nic Te ich ofiary,
na nic krwi dzbany,
w śniegu uduszone szczere zamiary...
Jeszcze żywe, choć pobite,
już tylko szemrały:

„A znasz taki kraj,
którego granic nie ma na mapie,
a znasz tysiące serc,
z których czerwona wolność
tak boleśnie kapie?”.

autor

LenaLaut

Napisany: 2007-12-16 Dodano: 2008-01-13 00:02:14

Ten wiersz przeczytano 809 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie