we dwoje

... bo wierzę w magię i moc miłości ;) imię moje nie brzmi Majka, zmienione na potrzeby wiersza ;)

Pani Towarzyszka
i
Pan Żywiciel
spacerowali razem już długo przez życie

jego picie
(a po czterdziestce też tycie)
wprowadzały w życie
nieustanne zamęty,
niebezpieczne zakręty
(mąż ciągle chodził spięty)

a ona,
(nocy tej, co się mąż przyglądał jej)
życiem wybitnie zmęczona
wsunęła się wprost
w jego ramiona
szepcząc mu do ucha,
że ma męża lekkoducha

a on jej na to:
"rzucam zabawę"
i
"obiecuję poprawę"

kobieta niezmiernie ucieszona,
odpłynęła w sen niczym zamroczona

dodam,
(od siebie, bo oboje już są w niebie)
że
przetrwali czasy złe
bo zawsze kochali sie

jeśli myślisz, że to bajka
cóż, przedstawię się
to ja, ich córka,
Majka

autor

szeptem

Napisany: 2011-06-27 Dodano: 2011-06-27 21:20:23

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie