We mnie
https://youtu.be/DfyZnyf6sOU
wewnętrzna i tylko moja
galeria
z zapachem werniksu i
liryką w dźwiękach
utrwalona ekspresją i pasją tam
pamięć rozwiesza płótna
świeżością odczuć
przywołuje to co minione
szkicem otwiera
teraźniejszość
chroni przed kurzem
przed zapomnieniem
spektrum kolorów
zapisanych milczącą poezją
zachowuje oryginalność
chociaż refleksją
czas
co upływa
jak wśród zegarów
tam zatrzymany
pomiędzy sekundami myśli
a pomiędzy kolorem a kolorem
nie ma zagrożenia
ze strony rzeczywistej
chętnie sięgam
po moje obrazy wydarzeń
kiedy nie ma cię przy mnie
wówczas ożywają
w pierwszej bryzie unoszącej
miłą woń porannej kawy
i jest taka chwila
bez nazwy
https://youtu.be/wj2feH8gG4Y
autor
promienSlonca
Dodano: 2019-08-11 20:59:26
Ten wiersz przeczytano 4788 razy
Oddanych głosów: 85
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (117)
Dobrze, że jesteś, bo już stęskniłem się za Tobą. Też
mam taką "wewnętrzną galerię", ale zauważyłem, że
pomimo starań niektóre obrazy w niej blakną...
Pozdrawiam Cię i życzę miłego wieczoru.
witaj słoneczko wpadnę do Ciebie na poranną kawę z
żoneczką ..bardzo ładny wiesz ...
witaj Aniu, witaj Promyczku.Dawno nie odwiedzałem Cię
lecz czytając dzisiejszy wiersz, potwierdzasz swoją
wrażliwość i romantyczność. Piękne słowa Twoją
galerią.Pozdrawiam miłej nocy.
Piękna jest Twoja wrażliwość.
Witaj Aniu
Kocham Twoje wiersze. Są wykładnią Twojej wrażliwości
widocznej w każdym słowie tekstu. Czytając, zawsze
ogarnia mnie romantyczny nastrój i chwile zapomnienia
o szarości życia.
Najserdeczniejsze pozdrowienia.
Pięknie Promyczku- taka własna wewnętrzna galeria.
Piękny klimat stworzyłaś w swoim wierszu :)
Pozdrawiam serdecznie Aniu :)
pięknie obrazowo o tęsknocie :-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Ładnie, z przyjemnością czytałam.
Pozdrawiam:)
Wiersz piękny ,nastrój cudowny,przemówił do mnie
klimat. :-))
Nosimy w sobie obrazy wspomnień, te sercu miłe chętnie
wspominamy nadając im kolory szczęścia chronimy tym
samym przed zapomnieniem tak jak chroni się cenny
obraz pokrywając go werniksem. Obrazy te budzi
pierwszy łyk porannej kawy... cudny wiersz, pozdrawiam
serdecznie.
Obrazowo, bardzo.
Pozdrawiam, Promyku :)