Wewnętrzna niesubordynacja

++ Z dna ++

Wola - skradający z twarzy smak
Boskie skrzydła łaknące duszy
Posypana głowa popiołem z łez
Bolejące serca , dni w cierpieniu.
Z rzadka droga tu bez upadku…

Rozkosz w jej ramionach
Księżyc wyć próbuje jaśniej
Pustka w krwi…ból karmiony ciszą
Mały jeżyk w krtani pustosłowia
Krzyże na pochopnie ciepłym ciele
Rozkaz od granic obłędu
Przemijanie nie zobowiązujące nigdy

Stać…w miejscach okrytych dźwiękiem
Głuchego, okiełznanego smutkiem
Wnikanie w szorstkie sumienie .
Próba zakurzona, jakieś wołania
Wstrzemięźliwość wobec życia szarpana

++ W dno ++

autor

Piq Vacare

Napisany: 2006-10-21 Dodano: 2006-10-21 18:56:50

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie