Wiara, nadzieja i miłość
Spotkali się tam
gdzie wschodzi słońce
by je podziwiać
w pełnym rozkwicie
tam zrodziła się miłość
samotnych serc
bez krzty szansy
na powodzenie
błąkali się po świecie
jak bezpańskie psy
a promień nadziei
przygarnął ich ciepłem
jak płochliwe ptaki
błądzili między drogą
ku słońcu a gwiezdną kopułą
co otula nadzieją
a gdy znowu wzejdzie
ogrzeje ze zdwojoną siłą
lecz nie chcą by księżyc
przyćmił ich miłość
wierzą że się spełni
szczęście na jawie
i że ono nie zniknie
gdy dzień otworzy oczy
Komentarze (20)
wiara, nadzieja i miłość, kazde uczucie gdzie indziej
się zrodziło, lecz gdy swoje siły połączą nareszcie,
wybuchaja tak az przechodzą dreszcze :)))
gwiżdzesz i plyniesz, patrzysz i idziesz nie potrafisz
zatrzymać jutra, Bardzo wymowny wiersz
Cudownie i romantycznie....
"Miłość jest jak kwiat polny. Często znajdujemy ją w
zupełnie nieoczekiwanym miejscu."
Z nadzieją, nawet gdy beznadziejnie/ z wiarą, kiedy
trudno wierzyć/ z miłością, która kocha nawet, gdy
wątpi/ i widać słońce, chociaż deszcz siąpi.
Pozdrowienia
Wiara i nadzieja budują tę miłość i chronią...
szukanie miłości to wielkie .....może to
wystarczy..+pozd
Miłość odeszła, nadzieja się zagubiła została chyba
tylko wiara ale w co???? A nadzieję czy miłość???
Basiu jeśli spotkały się takie piękne panie jak wiara
...nadzieja i miłość mhmmm z tego musi wyjść coś
wspaniałego...Pozdrawiam :)
wiara nadzieja i miłość wstały trzy panny ptaszki
ranne razem stoją pod księżyca obrazem i myślą
sobie o tym by ich praca nie poszła za ploty
plus
Prawdziwe uczucia znajdą zawsze dobre wyjście z trudów
życia...
Subtelny i delikatny, przepiękny.
Wiersz pięknie przypomina nam cnoty... Mądrością
napisany...
To takie trzy córki szczęścia :)
...mieli szczęście że się spotkali i mogą się ogrzać w
słońcu i odrobiną miłości...podzielić...
Gdy miłość w sercu, nadzieja w duszy i wiara w nas to
nie brak szczęścia. Podoba mi się Twój wiersz.