wiatr i cień

- cień - brat skwaru Polel
tamten skrzypce, ten spokojny szum
wszędzie razem, bryły, drzewa
różnorodne cienie, traw
w nich się można skryć
pewien budynek daje cień o imieniu
pewna góra, cień mój, cień boskiej
jadę rowerem i odpoczywam w nim,
gdy biegam szukam
mijają mnie samochody, brat światła bliski
i materii, która zatrzymując wchłaniając chroni
przed słońcem,
a jest ze słońca, a cień to przejście
wrażenie, fala do glębi tafli sięgająca
rozluźnienie
wrażenie czy zjawisko?
cienie Marsa i Ziemi, bracia Polelowie
wydobyci ze skwaru, z krzypiec Lela
a wiatr lubi zjawiać się w cieniu
ich Ojcem pierwotna Noc
są cienie, są drzewa, jest dom
a tym torem wszystko ma się w przemianach
życie i śmierć, skwar i cień, bezruch i ruch
- wiatr - dmucha i ożywia
dmucha i zabiera życie
ogień i ruch przemiany
łączy światy
wydobywa słowa i myśli
wpływa, przepływa, przekształca
Strzybóg

autor

Senograsta

Napisany: 2023-09-04 Dodano: 2023-09-04 07:22:36

Ten wiersz przeczytano 989 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Pastisz Klimat Refleksyjny Tematyka Ciało Okazje Dzień Ojca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie