Wiatr i ja
Ona wie że dla Niej
Wiatr i ja
Czepiam się wiatru
I szukam Ciebie
Twych ust w pucharze rozkoszy
zanurzonych
Twych oczu z uśmiechem jak w lustrze
Twego tańca subtelnego jak ważki na nitce
Twych uczuć schowanych w koronkach jedwabiu
Twych łez ukradkiem ronionych
Twej miłości skrytej na dnie serca
A Ty pytasz dlaczego?
Posłuchaj wiatru on odpowiedź przyniesie
Świstem serca strzałą ugodzonego
Wyciem duszy zbolałej w kominku
Szalonym kuligiem w zamieci
Pędem ognistego rumaka w galopie
Konarów baletem na tle błękitnego nieba
Czepiam się wiatru
Wiatr i ja dla Ciebie …
autor
Zuzja
Dodano: 2007-12-09 14:29:38
Ten wiersz przeczytano 493 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dlatego.. właśnie to urokliwe słowa dusza
wypowiedziała tylko ten wiatr w kominku zawodzi.Piękny
wiersz nastrój jedności Podoba mi sie to odwzorowanie
jak pieczęć i znak wyrazy uznania
Miłość zawsze jest piękna .Gdy spotkałam miłość
prosiłam by ze mna już została ale ona nie miala
czasu,ładnie ją opisałaś.
wyobraziłam sobie postać uczepioną płaszcza wiatru...
tak pięknie opisana miłość ten ognisty rumak i wiatr
:)(+)
ciekawie opisana ..raczej wyrażona miłość ...)))
niezłe
reguły zostawiam po sobie długi komentarz ale teraz
po prostu powiem piękne słowa w pięknej oprawie
wiatru....nic więcej nie przychodzi mi do głowy...