Wiatr w kominie
Na zimowe wieczory, do poduszki... / z melodią w tle /
A w kominie wyje, gwiżdże wiatr.
Muszę przyznać, że wprost sen mi skradł.
Zasłuchany w jego śpiewny szum,
myśli skupić nie potrafię znów.
Gdzież pomknęły, dokąd on je zwiódł?
Czemu właśnie do mnie zimą wpadł,
ten hulaka, niczym zimy dech,
i pomieszał myśli, że aż strach.
Gdzieś daleko pogna z wiatrem myśl,
zaszaleje i zaszumi dziś.
Przy innym kominie, w mroźną noc,
wciąż nie może zasnąć inny ktoś.
Serenady wichru w każdą noc,
słuchasz jakby miał nad tobą moc.
Zapominasz, że on może przyjść,
przy kominie serce twoje skraść.
autor
MariuszG
Dodano: 2016-01-22 11:24:07
Ten wiersz przeczytano 1957 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Janina Kraj Raczyńska,
miło, że wpadłaś do mnie na poczytanie.
Miłego, słonecznego dnia życzę. :-)
Damahiel,
dzięki za poczytanie.
Pozdrawiam
Romantycznie, rytmicznie i melodyjnie.
Dobrego dnia życzę :)
Valerio,
nawet mroźną zimą ;-)
Dzięki za poczytanie i odwiedziny.
Pozdrawiam
Bronko,
czasem warto go posłuchać niż przespać całą noc ;-)
Pozdrawiam
Kasiu,
wiatr romantycznym jest hulaką... ;-)
Dzięki za odwiedziny.
Pozdrawiam
niezłe
romantyczny ten wiatr;)
Bardzo ładny romantyczny wiersz. Często nie daje spać,
jak tak gwiżdze, wyje za oknem, czy w kominie.
Pozdrawiam.
Romantyczna melodia :)