Wiecznie żywy...

Udzieliłem kiedyś grzecznej odpowiedzi,
że jak ktoś nie umie – niechaj cicho siedzi
i jak pisze gnioty bez sensu, znaczenia,
to niechaj „twórczości” innych nie ocenia.

Bo przyznajcie państwo: czy to nie jest chore,
kiedy ślepy, głuchy, pragnie być doktorem
i jak nie potrafi dobrze zdania sklecić,
pragnie tu piszących w pisaniu oświecić?

Kiedy byk na byku i bykiem pogania…
taka mizerota uczy nas pisania?
Myśli, że jak dostał wyżebrane głosy,
to dla Bejowiczów będzie już herosem?

Czy nie lepiej chłopcze udać się do szkoły,
stamtąd wyszli ludzie, choć weszli matoły
i dziś piszą wiersze ( nawet tu na Beju),
że niejedna krzyknie z zachwytem – o jeju!

Jeżeli zaś pragniesz kogoś skrytykować,
to pamiętaj o tym, że trzeba miarkować
w swoich wypowiedziach, w tym co się wypowie.
Lecz jeżeli jesteś cienki w mowie, słowie,

lepiej odpuść sobie i nie wszczynaj wojny
i pisz swoje bzdety, a będziesz spokojny,
że Cię nikt nie ruszy, no bo szkoda pióra.
Ty będziesz na TOP-ie w chmurach i laurach

dostaniesz moc głosów (takich wyżebranych),
będziesz podziwiany – chociaż nie czytany
i będziesz wesoły, radosny, szczęśliwy,
jak towarzysz Lenin! Będziesz wiecznie żywy!!!

autor

Gacek

Napisany: 2006-08-18 Dodano: 2006-08-18 08:49:53

Ten wiersz przeczytano 852 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie