Wielka wędrówka

Ruszyłam w wielką wędrówkę,
by znaleźć ciche jezioro,
a droga była niełatwa
i przygód przeżyłam sporo.
Niejeden raz stopy raniłam
o ostre polne kamienie,
lecz patrząc w światło nadziei
przed siebie szłam niewzruszenie.
Nade mną gwiazd setki gasły
i rozpadały się światy.
Straszyły zamczysk ruiny-
ziejące pustką komnaty.
Wśród samotności i ciszy
wytrwale szłam całe lata,
a gwiazdy patrzyły się na mnie
z milczącej czerni Wszechświata.
Aż wreszcie trudem zmożna
zasnęłam pewnym wieczorem
i doszłam do kresu wędrówki.
Spoczywam nad cichym jeziorem.

Kalina Beluch

autor

kalina

Dodano: 2006-12-08 00:33:17

Ten wiersz przeczytano 956 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie