Wiem
Wiem, że jak dalej będę szedł
tą drogą, to ten sukces osiągnę,
a może spotkam i ludzi, którzy
mi pomogą, przyzwyczaiłem się
do mojej samotności, to już
tak nie boli jak kiedyś, siedziałem
w ławce szkolnej przede wszystkim
sam i musiałem dawać radę, bo
mam taką zasadę, popełniłem
tyle błędów i mam powody do
wstydu, poczucia winy, że teraz
moim zadaniem jest bycie za to
wszystko odpowiedzialnym, aby
już to się nie wydarzyło, zapomnieć
o tym nie potrafię do dziś.
Komentarze (3)
pzdr
Najważniejsze to przyznać to samemu przed sobą...
pozdrawiam
Śliczny, refleksyjny wiersz.