Wiem, że temu nie podołam

Co dzień mi przybywa lat.
Ale jednak wciąż się kręcę.
Dalej cieszy mnie ten świat,
nawet pragnę jeszcze więcej.

Wiem, że temu nie podołam,
siły mam ograniczone.
A natura tęsknie woła,
już wybrała nawet stronę.

Lata płyną kalendarzem,
kartka spada jednym dniem.
A ja sobie dalej marzę,
bo dokładnie wiem co chcę.

Wiem, że z siłą nie podołam,
chociaż mięśnie błyszczą pięknie.
Lecz natura tęsknie woła,
nawet krzyczy…coś ci pęknie…

I tak z dnia, na te kolejne,
życie mi się przekomarza.
Staje się wciąż bardziej chwiejne,
bardziej jednak się rozmarza.

Wiem, że dalej nie podołam,
chociaż głowa popracuje.
Przyjdzie czas… i mnie zawoła,
bo to tylko średnią psuje.

autor

Grand

Napisany: 2022-10-09 Dodano: 2022-10-09 09:54:14

Ten wiersz przeczytano 338 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie