Wierna
Inspiracją do napisania tego wiersza była 2 wojna perska . Jeśli ktoś zna historie zauważy podobieństwa ...
Tysiące myśli ,marzeń i snów
po czasie już nie dbamy o nie
i wolni chcemy być znów
jednak serce nadal płonie
lecz...
Drewno spróchnieje zostawiając grot
zalążek nienawiści ,klucz do wrot
które czekają na nasz kolejny krok
aż od wybranka odwrócimy wzrok
wypuścimy legiony zbrojnych...
uzbrojonych w lęk i zwątpienie
niepamiętających chwil radosnych
przynoszących tylko cierpienie...
Myśli wkrótce zmienią front ...
wskazując drogę na ostatni ląd
gdzie Miłość znalazła ostoję...
teraz wzieła miecz ,przydziała zbroję
walczy dzielnie do ostatniego tchu
jednak nie doczeka,kolejnego świtu
umrze w wąwozie w palącym słońcu ...
zamykając oczy odpocznie wkońcu
Kiedyś przechodząc drogą wspomnień
przez wąwóz tak tragiczny dla niej
zauważymy wyszlifowany kamień ...
a na nim napis...
Przechodniu, powiedz Jej/Mu, że leże tu
wierna Jej/Jego prawom
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.