***

Cała we łzach, we łzach cała.
Ciągle i ciągle życie za życiem.

Zła karma, której dłoń pokoju podałam.
Żyje po cichutku, nie tęskniąc, nie przeżywając.

Bezszelestnie przemykam każdej nocy, dnia kolejnego.
Dziś śnieg bielutki, jutro liść rudy, wiosenna burza, promyk cieplutki...

Ziemia się toczy, gwiazdy spadają,
Mars z Wenus się przeplatają.

Dziwi się chłopczyk,
płacze dziewczynka.

Wierzby się kłaniają,
fale uciekają.

Świerszcze rzadko odpoczywają,
ptaki tak wysoko fruwają.

Traw zieleń,
błękit nieba,
biel skrzydeł anielskich,
czerwień zasypiającego w puchu chmur słońca,
spokój w Twoim głosie,
ognik w oczach.

Biała Dama u bram nieba.

Niby sen...
Długa nie po chleb kolejka...
Kolejna rozmowa z Panem Bogiem.

autor

GiNna

Dodano: 2006-06-29 18:41:50

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie